Iulianus Toletanus epistula ad Modoenum 1


Sanctissimo domno meo Modoeno Iulianus seruorum Domini seruus.|Tua aetas grauis iam et maturato senio ualida iuxta quod nouimus tonitrua eloquentiae in senibus commorari, aut fortes prosa exequatur sententias aut metricis dictis proprias pandat iure camenas et rithmis uti, quod plebegis [sic] est solitum, ex toto refugiat.

Sic patriarchae, sic prophetae nobiles,

Moyses beatus atque Dauid obtimus,

Iob, Hieremias atque omnis contio

Patrum sacrorum per beatas paginas

5

Non usitarunt rithmicas sententias,

Sed siue uersu siue prosa disserunt,

Quod nunc habetur ad salutem plebium.

Hinc et caterua doctiorum multiplex,

Socras, Acates, Ferecides, Ennius,

10

Focas, Omerus, Varro, Cesar, Symmachus

Vel ceterorum turba saecularium

Seu sint sophistae seu poetae carminum

Non rithmicorum disciplinis effluunt

Ignota corda litteris mortalium

15

Et nota semper ad uigorem fortium.

Vnde, praesul, te peroro uersibus trochaicis

Os tuum nobis patere tam prece quam litteris

Sicque nos tui saporis disciplina confoue,

Vt sapis, ut ipse sentis, uera mittens carmina

20

Non tuis celans amicis quam reportas gratiam,

Qualiter, dum uita constat, dum licet in hac uia,

Litteris communicemus prouocante gratia.

Sint preces nobis et ipsa uota sint communia,

Vt fruenda conlocemur conbeandi in patria.

25

Iam uale, benigne frater, sospes usque in saecula.

Est memor tui Maria uirgo et mater Dei,

Quuius ipse seruitutis arce fungor nobili.

Ipsa uobis, ipsa nobis sit patrona gloriae,

Quo per illam muneremur in beato sidere,

30

Quae beata fecundauit carne uerbum numinis.